Κατηγορία: Κείμενα

Το ΠΣΚ που μας πέρασε, πήγαμε με τη Μένη και τη Σούζη στο Ναύπλιο. Το Ναύπλιο είναι μια πανέμορφη πόλη και στις τρεις ημέρες που μείναμε, νιώσαμε πως οι άνθρωποι ήταν αρκετά φιλόξενοι.

Όντας εκεί λοιπόν, “ανακάλυψα”, δηλαδή, απλά έψαξα στο Google Maps, δυο υπέροχες πεζοπορικές διαδρομές, κατάλληλες για σκυλοβόλτα. Η μια είναι πλακόστρωτη και πιο μικρή, η άλλη χωματόδρομος και αρκετά πιο μεγάλη. Και οι δυο διαδρομές είναι προς την Ακροναυπλία.

Ο γύρος της Αρβανιτιάς

Αυτή είναι η πλακόστρωτη και πολλή ιδιαίτερη διαδρομή.

Για να βρεις την αρχή της, αρκεί να γράψεις “Παραλία της Αρβανιτιάς” στο Goole Maps. Το αμάξι μπορείς να το αφήσεις στο parking που έχει ακριβώς από πάνω. Η διαδρομή λοιπόν ξεκινάει από το parking (δεξιά) και καταλήγει στον Φάρο του Ναυπλίου.

Εμείς την κάναμε σε περίπου 1,5 ώρα (πήγαινε-έλα) με χαλαρό περπάτημα και τις απαραίτητες στάσεις για μυρωδιές.

Στη διαδρομή, στο ένα σου χέρι έχεις μια απέραντη θάλασσα και στο άλλο, ψηλούς βράχους γεμάτους φραγκοσυκιές. Πιστεύω θα το χαρείς ιδιαίτερα αν κάνεις τη διαδρομή το απόγευμα, ώστε να απολαύσεις τη δύση του ηλίου.

Bonus διαδρομής, μια ωραία καμάρα από βράχια…

Φτάνοντας στον Φάρο, μπορείς να κάνεις ένα διαλειμματάκι στα παγκάκια και να απολαύσεις το Μπούρτζι από μακριά.

Αρβανιτιά-Καραθώνας

Αυτή η διαδρομή είναι πιο κοντά στη φύση. Το μονοπάτι είναι χωμάτινο και η διάρκεια περίπου 3 ώρες (πήγαινε-έλα).

Η διαδρομή ξεκινάει από το ίδιο parking που ξεκινάει και “Ο γύρος της Αρβανιτιάς”, απλά αυτή τη φορά θα πας αριστερά.

Θα δεις πολλά όμορφα πράγματα, μια καταγάλανη θάλασσα, μικρά κολπάκια, ιδανικά για βουτίτσα, με βότσαλο και ξύλινα όργανα γυμναστικής.

Ο τελικός προορισμός είναι η παραλία του Καραθώνα. Εμείς κάναμε μια απαραίτητη στάση εκεί ώστε να ξεκουραστεί η γιαγιούλα Μένη και να παίξει με το μπαλάκι η Σούζη.

Αν έχεις πάει και εσύ σε αυτές τις διαδρομές, γράψε μου στα σχόλια σε πόσο χρόνο τις έκανες γιατί αρχίζω και πιστεύω πως πάμε σαν χελώνες με τα κορίτσια…

Όσοι έχουν πει τη φράση “ο σκύλος μου είναι πεισματάρης!”, να σηκώσουν το χέρι τους!

Η αλήθεια είναι πως και εγώ το έχω πει πολλές φορές στο παρελθόν. “Τα σκυλιά μου δεν ακούν καθόλου στη βόλτα. Είναι τόσο πεισματάρικα!”, “Βλέπεις πόσο επίμονα γαβγίζει ώστε να πάρει αυτό που θέλει;” είναι μερικά παραδείγματα από αυτά που έχω πει.

Τα αρνητικά του χαρακτηρισμού

---

Η αλήθεια είναι πως ο χαρακτηρισμός “πεισματάρης” ενέχει δύο πολύ σοβαρούς κινδύνους.

Ο πρώτος είναι πως βάζεις μια ταμπέλα στον σκύλο σου θεωρώντας πως “έτσι είναι ο χαρακτήρας του”. Θεωρώντας το αυτό, αυτομάτως δεν κάνεις τίποτε ώστε να καλυτερεύσεις τη συμπεριφορά του. Έχεις δηλαδή προδιαγράψει την αποτυχία του.

Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και όταν βάζουμε ταμπέλες στους ανθρώπους. Σκέψου το λίγο… Ένα ζευγάρι τσακώνεται και ο ένας χαρακτηρίζει τον άλλο “αδιάφορο”. Αυτός/η που χαρακτηρίζει επικρητικά, πιθανότατα δεν θα κάνει πολλές προσπάθειες επικοινωνίας με τον/την σύντροφό του/της. Ουσιαστικά, πρόκειται για μια προκατάληψη που οδηγεί τα πράγματα εκεί που δεν θέλουμε να πάνε.

Ο δεύτερος κίνδυνος είναι πως η λέξη “πεισματάρης” είναι μια ανθρώπινη ιδιότητα. Αποδίδοντας στα σκυλιά ανθρώπινες ιδιότητες, και όχι σκυλίσιες, ανεβάζεις πάρα πολύ τον πήχη των προσδοκιών σου. Τα σκυλιά, δεν μπορούν με τίποτε να φτάσουν αυτόν τον πήχη καθώς δεν έχουν αυτές τις ιδιότητες. Αποτέλεσμα όλου αυτού είναι τα σκυλιά να τιμορούνται, να καταλήγουν αδέσποτα ή ακόμη χειρότερα, να θανατώνονται.

Ο ρόλος της επιστήμης

---

Ο μόνος τρόπος για να καταλάβουμε τη συμπεριφορά των σκύλων είναι να βάλουμε τα γυαλιά του επιστήμονα.

Η επιστήμη μας λέει πως δυο είναι οι λόγοι για τους οποίους ένας δεν μας ακούει:

1. Δεν έχει το κατάλληλο κίνητρο.
2. Εμείς του έχουμε ενισχύσει την ανεπιθύμητη συμπεριφορά.

Αν ο σκύλος μου δεν έρχεται όταν τον φωνάζω, φταίει που δεν έχω αφιερώσει χρόνο ώστε να του μάθω πως έχει πολύ περισσότερα να κερδίσει (κίνητρο) αν έρθει σε εμένα από το να μυρίζει το έδαφος.

Όταν ο σκύλος μου γαβγίζει επίμονα την ώρα που τρώω, φταίω εγώ γιατί του το έχω ενισχύσει δίνοντάς του σημασία ή ακόμη και φαγητό (!!) από το τραπέζι.

Λύσεις

---

Τι μπορείς όμως να κάνεις όταν ο σκύλος σου δεν σε ακούει; Πρέπει να αφιερώσεις χρόνο στο να εκπαιδευτείτε μαζί! Οι απαιτήσεις που έχεις από τον σκύλο σου πρέπει να είναι ανάλογες του χρόνου που έχεις να διαθέσεις για την εκπαίδευσή του. Δεν γίνεται να έχεις την απαίτηση να σε ακούει υπό όλες τις συνθήκες, όταν δεν έχεις καλά καλά χρόνο να αφιερώσεις στη βόλτα του…

Image credits (με τη σειρά που εμφανίζονται στο άρθρο):

• Image by Konstantin Kolosov from Pixabay

Το κουτάβι σου μόλις κατέφθασε στο σπίτι. Και τώρα, τί;

Σίγουρα έχεις ακούσει για τη σημασία του προγράμματος (στη βόλτα και στο φαγητό), της εκμάθησης της τουαλέτας και των μασητικών παιχνιδιών. Όλα αυτά είναι αναμφίβολα πολύ σημαντικά. Υπάρχουν όμως και άλλα τρία πράγματα τα οποία δεν γνωρίζουν πολλοί…

Τα κύρια μελήματά μας, σχετικά με το κουτάβι μας, είναι να αναπτύξουμε την αυτοπεποίθησή του και να χτίσουμε μια δυνατή σχέση εμπιστοσύνης μαζί του.

Κοινωνικοποίηση

---

Το Α και το Ω της αυτοπεποίθησης! Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό, είναι πως οι χρυσοί μήνες της κοινωνικοποίησης είναι μέχρι και τους τέσσερις. Σε εκείνο το διάστημα, μπορούμε να κάνουμε τη μεγάλη διαφορά. Δυστυχώς όμως, αυτό παραβλέπεται με την πρόφαση της μη ολοκλήρωσης του κύκλου εμβολίων. Έτσι, όταν το κουτάβι βγαίνει πλεον έξω στον κόσμο, έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος.

Το κουτάβι μας, όταν δεν έχει ολοκληρώσει ακόμη όλα του τα εμβόλια, μπορεί να έρχεται σε επαφή με υγιή και εμβολιασμένα σκυλιά και ανθρώπους, σε ένα καθαρό περιβάλλον. Έτσι φροντίζουμε να φέρνουμε το κουτάβι μας σε επαφή με μια ποικιλία από ανθρώπους και άλλα σκυλιά.

Χάδια

---

Τα χάδια είναι ο καταλύτης της αυτοπεποίθησης αλλά και μιας σχέσης βασισμένη στην εμπιστοσύνη. Δίνουμε απλόχερα, χάδια στο σκυλάκι μας! Τα χάδια πρέπει να είναι ήρεμα. Θέλουμε να νιώσει ασφάλεια μαζί μας και όχι να το αναστατώσουμε… Το χαϊδεύουμε σε όλο του το σώμα, στην ουρά, στα πόδια, στο κεφαλάκι και τα αφτιά του. Με αυτόν τον τρόπο, το βοηθάμε να καταλάβει πως δεν είναι τρομακτικό να το πιάνουμε σε αυτά τα σημεία.

Τάισμα από το χέρι μας

---

Το TOP DogPaw tip, είναι να ταϊζουμε το κουταβάκι μας από το χέρι μας! Αυτή η διαδικασία έχει κάτι το μαγικό και βοηθάει απίστευτα στην ανάπτυξη της μεταξύ μας εμπιστοσύνης. Την πρώτη εβδομάδα του κουταβιού στο σπίτι μας, του δίνουμε και τα τρία καθημερινά του γεύματα από το χέρι μας. Για τις εβδομάδες που ακολουθούν, εναλλάσσουμε το τάισμα μεταξύ του χεριού μας και του μπόλ.

Σκέψεις ενός κουταβιού

---

Θα ήθελα να κλείσω αυτό το άρθρο, με τις σκέψεις ενός κουταβιού:

• “Θα κάνω λάθη και θα θελήσω να δοκιμάσω τα όριά σου. Αυτό δεν σημαίνει πως είμαι κακός.”
• “Χρειάζομαι ισορροπία ανάμεσα στην εκτόνωση και την ηρεμία.”
• “Θα ήθελα ο άνθρωπός μου να ξέρει, πως παρ’ όλο που χρειάζεται προσπάθεια ώστε να χτίσει μια σχέση μαζί μου, η ανταμοιβή από το αποτέλεσμα, κάνει την κάθε στιγμή ν’ αξίζει.”

Image credits (με τη σειρά που εμφανίζονται στο άρθρο):

• Image by Pexels from Pixabay
• Image by Ulrike Mai from Pixabay
• Image by Fernando Benega from Pixabay
• Image by Info > Selling of my photos to StockAgencies is not permitted from Pixabay

Για πολλά χρόνια πιστεύαμε πως ένας σκύλος που κυνηγάει την ουρά του είναι νοητικά ελλιπής, κοινώς χαζούλης. Προσφάτως όμως, οι επιστήμονες ανακάλυψαν τα πραγματικά αίτια πίσω από αυτή την πράξη. Οι έρευνες έδειξαν πως το κυνηγητό μπορεί να οφείλεται σε δύο παράγοντες. Ο ένας είναι πως ο σκύλος πάσχει από μια εξαναγκαστική διαταραχή και ο άλλος πως ο σκύλος απλά… βαριέται.

Τι είναι όμως αυτή η εξαναγκαστική διαταραχή; Η επίσημη ονομασία της είναι Διαταραχή Εξαναγκαστικών Συμπεριφορών Σκύλων (Canine Compulsive Disorder – CCD). Ένας σκύλος που πάσχει από CCD, κάνει κάποιες συμπεριφορές, τις οποίες αδυνατεί να διακόψει οικειοθελώς. Ένα παράδειγμα είναι να κυνηγάει την ουρά του συνεχόμενα για ένα λεπτό. Πολλοί κτηνίατροι παρομοιάζουν το CCD με το ανθρώπινο OCD – Obsessive Compulsive Disorder.

Πως αντιμετωπίζεται;

---

Αν η αιτία του κυνηγητού είναι η βαρεμάρα, τότε θα πρέπει να εκτονώνετε καλύτερα το σκύλο σας. Ιδέες μπορείτε να βρείτε εδώ. Αν η αιτία είναι το CCD, τότε θα πρέπει να απευθυνθείτε άμεσα σε έναν συμπεριφοριστή κτηνίατρο. Μόνο αυτός θα πρέπει να κάνει τη διάγνωση. Μόλις γίνει η διάγνωση, τότε ο κτηνίατρος, σε συνεργασία με κάποιον εξειδικευμένο εκπαιδευτή, προτείνουν μια εκπαιδευτική λύση για την επίλυση του προβλήματος. Σε κάποιες προχωρημένες καταστάσεις, ίσως είναι απαραίτητη η χορήγηση φαρμάκων. Η μόνη συμβουλή που μπορώ να σας δώσω μέσα από αυτό το άρθρο είναι να μην τον ενθαρρύνετε να το κάνει και να μη τον μαλώνετε. Πολλές φορές το CCD ξεκινάει να εμφανίζεται σε καταστάσεις φοβιών και άγχους. Αν λοιπόν μαλώνετε το σκύλο σας, το άγχος θα αυξάνεται άρα και τα συμπτώματα της διαταραχής.

Το άγχος αποχωρισμού είναι ένα πρόβλημα συμπεριφοράς το οποίο προκαλεί μεγάλες δυσκολίες στους κηδεμόνες των σκύλων, αλλά έχει καλά ποσοστά ίασης.

Τι Είναι το Άγχος Αποχωρισμού

Ένας σκύλος πάσχει από άγχος, όταν δεν μπορεί να διαχειριστεί την απουσία του κηδεμόνα του.

Ποια είναι τα Συμπτώματα;

Τα συμπτώματα ποικίλουν από σκύλο σε σκύλο, όμως τα πιο συνήθη είναι:

• Έντονο γάβγισμα.
• Ούρηση.
• Καταστροφή σημείων εξόδου (π.χ. πόρτες).

Κάποια, όχι και τόση συνήθη είναι:

• Σιελόρροια.
• Έντονο λαχάνιασμα.
• Υπερδιέγερση.
• Καταστροφή υλικών πραγμάτων στο σπίτι.

Όλα αυτά τα συμπτώματα είναι κοινά με αυτά που έχουν και άλλα προβλήματα συμπεριφοράς. Πριν προβούμε σε συμπεράσματα, θα πρέπει πάντα να συμβουλευτούμε κάποιον ειδικό εκπαιδευτή ή κτηνίατρο-συμπεριφοριστή.

Πότε Μπορεί να Εμφανιστεί;

Το άγχος αποχωρισμού δεν έχει ηλικία. Μπορεί να εμφανιστεί από την κουταβίσια έως και την προχωρημένη ηλικία.

Πόσο Επηρεάζει ο Κηδεμόνας

Παλιότερα υπήρχε η άποψη πως ο κηδεμόνας του σκύλου ευθυνόταν για το άγχος. Πλέον, ξέρουμε πως αυτό δεν ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις. Υπάρχουν και σκύλοι που το έχουν εκ γενετής.

Υπάρχουν όμως διάφορα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε ως πρόληψη. Όλα τα παρακάτω θα πρέπει να ξεκινήσουν από την πρώτη μέρα που θα έρθει ο σκύλος σπίτι μας:

• Κατά την έξοδο και είσοδο από και προς το σπίτι, δεν δίνουμε καμία σημασία στο σκύλο. Αυτό το κάνουμε ώστε να μην γίνονται μεγάλο ζήτημα αυτά τα δυο γεγονότα. Θέλουμε για το σκύλο μας, αυτά να είναι τα πιο βαρετά γεγονότα της καθημερινότητάς του.
• Θα πρέπει να αρχίσουμε να αφήνουμε το σκύλο μας για κάποια χρονικά διαστήματα μόνο στο σπίτι. Αυτά τα διαστήματα θα ξεκινήσουν από μικρά, διάρκειας μερικών λεπτών, και με την πάροδο του χρόνο θα γίνουν πολλές ώρες.
• Όσο είμαστε εντός σπιτιού, θα πρέπει να δημιουργήσουμε κάποια απόσταση από εμάς και το σκύλο μας. Για παράδειγμα, αφήνουμε το σκύλο στο σαλόνι με κλειστή την πόρτα, ενώ εμείς είμαστε στην κουζίνα.

Τονίζουμε ξανά πως τα παραπάνω είναι τρόποι πρόληψης. Αν ο σκύλος έχει ήδη εμφανίσει άγχος, τότε θα πρέπει να επικοινωνήσουμε με κάποιον ειδικό, καθώς η αντιμετώπιση είναι διαφορετική.

Πόσος Χρόνος Χρειάζεται για να Φύγει το Άγχος;

Κάθε σκύλος είναι διαφορετικός, οπότε δεν υπάρχει συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Σίγουρα τα σκυλιά που το έχουν εκ γενετής είναι πιο δύσκολες περιπτώσεις, παρ’ όλα αυτά το άγχος αποχωρισμού έχει γενικά, καλά ποσοστά ίασης.

“Χθες γύρισα σπίτι και ο σκύλος μου, μου είχε φάει τον καναπέ. Ξέρει πως έκανε κάτι κακό γιατί με το που με είδε χαμήλωσε το βλέμμα.”. Άραγε έχει αυτήν την ικανότητα ο σκύλος μας;

Τιμωρία και Timing

Όταν ο σκύλος μας κάνει κάτι που δεν θέλουμε, τον τιμωρούμε. Αν αυτό είναι σωστό ή όχι, θα το εξετάσουμε σε επόμενο άρθρο. Αυτό όμως που θα εξετάσουμε είναι το timing, δηλαδή το χρονικό διάστημα ανάμεσα στην πράξη (ζημιά) και την τιμωρία. Ο σκύλος μας βλέπει την ζωή του σαν καρέ του ενός δευτερολέπτου. Οπότε, αν κάνει ζημιά και περάσουν ακόμη και μερικά δευτερόλεπτα (καρέ) από την τιμωρία, τότε δεν θα καταλάβει πως τιμωρείται για τη συγκεκριμένη ζημιά. Αν λοιπόν το timing μας δεν είναι σωστό και δεν θα πετύχουμε αυτό που θέλουμε (ο σκύλος να μην κάνει ζημιές) και θα χαλάσουμε τη σχέση μας με το σκύλο μας καθ’ ότι δεν θα καταλαβαίνει για ποιο λόγο τον μαλώνουμε.

Οι Γνωσιακές Ικανότητες του Σκύλου μας

Για να κατανοήσει πως η πράξη που έκανε ήταν κακή, θα πρέπει να είναι σε θέση να καταλάβει πως αυτή η πράξη είχε κόστος για εμάς (χρονικό, χρηματικό ή οτιδήποτε άλλο). Τα σκυλιά σίγουρα είναι έξυπνα, αλλά δεν έχει γίνει κάποια έρευνα που να επιβεβαιώνει πως έχουν αυτή την ικανότητα.

Τι Νιώθει Τελικά ο Σκύλος μας;

Ας ξαναδούμε το σενάριό μας αλλά αυτή τη φορά με τα μάτια του σκύλου μας. Ο ιδιοκτήτης φεύγει το πρωί για δουλειά και αφήνει τον σκύλο μόνο στο σπίτι. Μετά από κάποιες ώρες ο σκύλος βαριέται και, μην έχοντας κάποια άλλη διέξοδο, αρχίζει και μασουλάει τον καναπέ. Αργότερα κουράζεται και κοιμάται. Μετά από πολλές ώρες ο ιδιοκτήτης επιστρέφει στο σπίτι, βλέπει τη ζημιά και μαλώνει το σκύλο.

Όπως είπαμε και παραπάνω, οι σκύλοι βλέπουν τη ζωή τους σε καρέ. Άρα, τι κατάλαβε τελικά ο σκύλος μας;

“Όταν ο ιδιοκτήτης μου επιστρέφει στο σπίτι, με μαλώνει.”

Οπότε, αυτό που εμείς μεταφράζουμε ως “ξέρει πολύ καλά τι έκανε”, ουσιαστικά είναι φόβος, καθ’ ότι η εμπειρία του, του έχει δείξει πως το πιθανότερο είναι να τον μαλώσουν. Άλλωστε αυτό δηλώνει και η γλώσσα του σώματός του, “φόβος”.

Όταν μας βλέπουν να χρησιμοποιούμε λιχουδιές κατά την εκπαίδευση, συνήθως μας ρωτάνε με απογοήτευση “Α… Για τις λιχουδιές το κάνει; Δεν το κάνει για εσάς;”. Ας εξετάσουμε λοιπόν το θέμα.

Βιολογία

Τι μας λέει η βιολογία κάθε ζωντανού οργανισμού, άρα και του σκύλου; Οι συμπεριφορές κοστίζουν σε χρόνο, ενέργεια και ενέχουν πιθανούς κινδύνους. Λόγου χάρη, ένας σκύλος που κυνηγάει ένα θήραμα (συμπεριφορά), σίγουρα θα χάσει χρόνο, θα καταναλώσει ενέργεια και κινδυνεύει να τραυματιστεί. Γι’ αυτούς τους λόγους, η βιολογία του, του λέει πως πρέπει να έχει ένα πάρα πολύ καλό κίνητρο για κάθε συμπεριφορά που κάνει.

Το Κίνητρο στην Εκπαίδευση

Μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τη σημασία του κινήτρου και από εμάς τους ίδιους. Για παράδειγμα, αν πληρωνόμαστε καλά (κίνητρο) στη δουλειά μας, τότε έχουμε μια καλή παραγωγικότητα (συμπεριφορά). Αν σταματήσει η πληρωμή, τότε πέφτει αυτόματα και η παραγωγικότητά μας.

Το τι αποτελεί κίνητρο για κάθε σκύλο είναι υποκειμενικό. Τα συνήθη κίνητρα είναι το φαγητό, το παιχνίδι και ο φόβος για το τι θα πάθει αν δεν κάνει αυτό που του ζητάμε. Λέμε πως το κίνητρο είναι υποκειμενικό γιατί το φαγητό, για παράδειγμα, δεν θα αποτελέσει κίνητρο για έναν σκύλο ο οποίος μπορεί να φάει ό,τι και όποτε θέλει. Το παιχνίδι όμως θα αποτελέσει κίνητρο για έναν σκύλο ο οποίος κυνηγάει σαν τρελός τα μπαλάκια. Επίσης, το κίνητρο μπορεί να είναι διαφορετικό κάθε δεδομένη στιγμή, π.χ. η πρόσβαση σε μια ενδιαφέρουσα μυρωδιά.

Πουθενά παραπάνω δεν διαφαίνεται ως κίνητρο “να δουλέψει για εμάς”. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει ο σκύλος να είναι σε θέση να κατανοήσει πως όταν εκτελεί μια εντολή που του δίνουμε, αυτό μας ευχαριστεί και για κάποιο μαγικό λόγο να ευχαριστηθεί και εκείνος από αυτό. Ίσως να υπάρχουν τέτοιοι σκύλοι, παρ’ όλα αυτά εμείς δεν τους έχουμε γνωρίσει.

Επίλογος

Το μυστικό στην εκπαίδευση είναι να βρίσκουμε τι αποτελεί κίνητρο για το σκύλο μας τη δεδομένη στιγμή και να το χρησιμοποιούμε προς όφελός μας. Όσο μεγαλύτερο το κίνητρο, τόσο πιο δυνατές συμπεριφορές χτίζουμε!

Καλές εκπαιδεύσεις!

Αγαπητέ σκυλογονιέ,

Έφερες το νέο σου φίλο στο σπίτι σας. Αμέσως, άρχισες να βλέπεις τα σημάδια. Δεν ήταν όπως τα υπόλοιπα σκυλιά. Φοβόταν με το παραμικρό. Δυνατοί ήχοι, νέοι άνθρωποι, άλλα σκυλιά, να μένει μόνος στο σπίτι.

Όλοι σου έλεγαν “Θα το ξεπεράσει”, “Είναι πεισματάρης”, “Τα σκυλιά είναι όπως τα μάθεις”, “Δεν θα έπρεπε να είχες πάρει σκύλο”. Ο καιρός όμως περνούσε και ο σκύλος δεν βελτιωνόταν.

Η αλήθεια είναι όμως, πως δεν φταις εσύ ούτε ο τρόπος με τον οποίο τον μεγάλωσες. Οι έρευνες που έχουν γίνει, έδειξαν πως ο ιδιοκτήτης είναι ο τελευταίος παράγοντας που επηρεάζει τις φοβίες ενός σκύλου. Οι υπόλοιποι είναι οι εξής:

1. Γενετικοί/Κληρονομικοί.
2. Στρες της μητέρας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
3. Η συμπεριφορά της μητέρας αφ’ ότου γεννηθεί το κουτάβι.

Η ζωή με έναν φοβικό σκύλο είναι δύσκολη και μέχρι στιγμής έχεις κάνει πολύ καλή δουλειά. Οι φοβίες είναι ένα πολύ δύσκολο κομμάτι. Απευθύνσου σε έναν εκπαιδευτή συμπεριφοριστή ή έναν κτηνίατρο συμπεριφοριστή. Ο σκύλος μπορεί να μην επανέλθει 100%, παρ’ όλα αυτά, μπορούν να επιτευχθούν πολύ καλά αποτελέσματα και άπειροι τρόποι διαχείρισης των διαφόρων καταστάσεων.

Φιλικά,