Αυτή τη στιγμή, φιλοξενώ στο σπίτι μου τη Foxy, ένα σκυλάκι που βρήκα εγκαταλελειμμένο.

Όταν η μικρή πρωτοήρθε σπίτι, βρισκόταν σε ένα διαρκές στρες:

• Έτρεμε σε διάφορες στιγμές μέσα στην ημέρα, τόσο, που στην αρχή πίστευα πως είχε κάποιο πρόβλημα υγείας.
• Όταν της έβαζα το λουράκι για να πάμε βόλτα, έκανε κακά από τον φόβο της.
• Μέσα στο αμάξι, ήταν συνεχώς λαχανιασμένη και έτρεμε.
• Έκλαιγε και γάβγιζε όταν την έβαζα στο πάρκο, ακόμη και αν ήμουν στο 1 μέτρο απόσταση και μπορούσε να με δει.

Όλα αυτά τα σημάδια τα έχω ξαναδεί σε σκυλάκια στα οποία κάνω μάθημα, οπότε ήμουν σίγουρη πως ήξερα ακριβώς τι έπρεπε να κάνω ώστε να νιώσει ασφάλεια. Ομολογώ όμως πως το Fox-άκι, μου έβαλε τα γυαλιά…

Έτσι λοιπόν, μετά από συζητήσεις που έκανα με συναδέλφους, κατέληξα πως το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε όταν θα φιλοξενήσουμε ένα σκυλάκι που έχει φοβίες, είναι:

• Η δημιουργία ενός ασφαλούς χώρου.
• Η δημιουργία μιας ρουτίνας.
• Παιχνίδι, παιχνίδι και πάλι παιχνίδι.
• Και γενικά “Go with the Foxy flow!”.

Δημιουργία ενός ασφαλούς χώρου

Καταρχάς, πρέπει να ορίσουμε έναν χώρο στον οποίο το σκυλάκι μας θα κοιμάται, θα περνάει κάποιες ώρες και θα ξέρει πως εκεί είναι ασφαλές και κανένας δεν μπορεί να το πειράξει.

Η Foxy αγχωνόταν να παραμένει σε πάρκο, τόσο, που αυτοτραυματιζόταν. Για σκυλάκια όπως η Foxy, είναι πιο εύκολο να τους παρέχουμε έναν μεγάλο χώρο. Για σκυλάκια που φοβούνται τον κόσμο και την φασαρία, μπορούμε να τους παρέχουμε ένα απομονωμένο δωμάτιο. Για σκυλάκια που αποζητούν την παρέα, είναι καλύτερος ένας πιο κεντρικός χώρο. Εγώ στη Foxy, έδωσα το μισό σαλόνι.

Για να βοηθήσουμε το σκυλάκι να νιώσει άνετα σε αυτόν τον χώρο, μπορούμε να βάλουμε μέσα το κρεβατάκι και παιχνίδια του (μασουλήματος ή τροφής). Επίσης, βοηθάει να βάλουμε το μπολάκι με το φαγητό και το νερό. Όσο το σκυλάκι βρίσκεται σε αυτόν τον χώρο, δεν του δίνουμε πάρα πολλή σημασία, ώστε να μπορέσει να χαλαρώσει.

Υπάρχουν και περιπτώσεις που παρ’ όλο που μπορεί να έχουμε κάνει τα παραπάνω, το σκυλάκι μας να αδυνατεί να νιώσει άνετα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, βοηθάει αν παραμείνουμε εμείς για λίγο μέσα σε αυτόν τον χώρο, χωρίς όμως να ασχολούμαστε μαζί του. Π.χ. να διαβάσουμε ένα βιβλίο, να δούμε τα βίντεο του DogPaw στο youtube ή να ακούσουμε κάποιο podcast.

Φτιάχνοντας μια ρουτίνα

Τα σκυλάκια ΛΑΤΡΕΥΟΥΝ τη ρουτίνα. Ειδικότερα τα σκυλάκια με φοβίες, έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από μια προβλέψιμη καθημερινότητα.

Για να φτιάξουμε μια ρουτίνα, ξεκινάμε από τις βολτούλες. Οι βολτούλες πρέπει να γίνονται σε όσο το δυνατόν πιο στάνταρ ώρες. Π.χ. 3 βόλτες μέσα στην ημέρα, μια το πρωί στις 8:00, μια το μεσημέρι στις 15:00 και μια βραδινή στις 20:00.

Ρουτίνα επίσης έχουμε και στο τάισμα. Θα βοηθήσει πολύ αν ταΐζουμε το σκυλάκι μας σε καθορισμένες ώρες μέσα στην ημέρα. Π.χ. 2 φορές την ημέρα, το μεσημέρι στη 13:00 και το βράδυ στις 22:00.

Η γενική ιδέα της ρουτίνας, είναι τα πράγματα να είναι όσο το δυνατόν πιο προβλέψιμα.

Πολύ παιχνίδι!

Τα οφέλη του παιχνιδιού, νομίζω είναι πλέον γνωστά σε όλους. Είναι κάτι χαλαρό και ευχάριστο για όλους και βοηθάει να αναπτύξουμε μια σχέση με το σκυλάκι μας.

Όταν παίζουμε ένα παιχνίδι με ένα σκύλο που έχει φοβίες, δεν πρέπει να έχουμε απαιτήσεις, π.χ. δεν πρέπει να έχουμε την απαίτηση, όταν του πετάξουμε ένα μπαλάκι, να πάει να το πιάσει και να το φέρει σε εμάς. Ξεκινάμε χαλαρά. Δείτε αρχικά τι παιχνίδι της αρέσει περισσότερο, τα μπαλάκια ή κάποιο παιχνίδι tag. Και μετά εστιάστε εκεί, ξεκινώντας να παίζεται για μικρά χρονικά διαστήματα, ώστε να μην βαριέται η σκυλίτσα.

Go with the Foxy flow!

Όταν μιλάμε για ένα σκυλάκι που έχει φοβίες, δεν πρέπει να σκεφτόμαστε όπως θα σκεφτόμασταν για ένα σκύλο που δεν έχει φοβίες. Οι πρώτες μέρες μιας φιλοξενίας, δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να θέσουμε όρια και κανόνες. Αντιθέτως, πρέπει να πηγαίνουμε λίγο με τα νερά της. Π.χ. αν το σκυλάκι μας φοβάται και θέλει να έρθει στην αγκαλιά μας, ας το αφήσουμε να έρθει. Πρέπει να αλλάξουμε λίγο την οπτική μας από το “την κακομαθαίνεις” στο “φροντίζω τις ανάγκες της”.